Ayaklarımın altında deniz…
Ben uçurumun kenarındayım…
Bir adım atsam…
Sonsuz boşlukta kalacağım…
Ve bedenim bir beton kütlesi gibi denize düşerken…
Akciğerlerim tuzlu suyla dolarken…
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
ne kadar da karamsar! ama bir o kadar da gerçekçi duyguların tercümanı gibi....
Ölümü karanlıklarda arayanlara, sonsuzluktan gelen bu güzel dizeler belki sonsuzluğun sesini anlatacak kadar açıklayıcı olur.
Bence bu dizeler kâfi.Tebrikler.
Why?..................
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta