Sonsuz Uyku Ölüm Şiiri - Selin Sonsuz

Ayaklarımın altında deniz…
Ben uçurumun kenarındayım…
Bir adım atsam…
Sonsuz boşlukta kalacağım…

Ve bedenim bir beton kütlesi gibi denize düşerken…
Akciğerlerim tuzlu suyla dolarken…
Ben kendimi spontane olarak ölümün kollarına bırakacağım…

Bir adım sonra sadece…
Bugüne kadar yüzlerce adım attım
Emeklemeye başladığım andan beri…
Yapabilirim….

Beynimin kuytularında Albinoni’nin Adagio’su çalıyor..

Ölüm…
Sonsuz ve huzurlu bir uyku gibi…
Beni sarmalasın artık…diyorum içimden….
Hazırım çünkü….
İçimde büyüttüğüm karanlıklarım o kadar büyük ki…
Hazırım….

Ve işte nedeni bu… diyorum…
Sevilmelere karşı YASAKLI…
Ve sevmelere karşı KORKAK oluşumun………
Nedeni bu…..