İki erkek var dünyada
sürekli yoluma çıkan,
ilki benim sevdiğim
öbürü beni seven.
İlki karanlık havsalamda oturan
gecesel bir düşte,
öbürü yüreğimin kapısı yanında durur, asla almam onu içeri.
İlki bana gelip geçiçi
baharsı bir mutluluk soluğu verdi,
öbürü bütün ömrünü
ve tek bir saatini bile geri alamadı.
İlki sevdanın temiz ve özgür olduğu
kanın şarkısında çağıldar,
öbürü düşlerin boğulduğu
üzüntülü günle eşit.
Her kadın bu ikisi arasında durur,
sevmiş ve sevilmiş ve temiz -
her yüzyılda bir kez
erir bunların hepsi tek bir parçada.
Tove Ditlevsen (1918-1976, Danimarka,)
(1942, ”Küçük Dünya” ’dan)
Danca'dan çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/12/sonsuz-uc-2.jpg)
Saygı ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (1)