Irmaklar, ırmaklar paklar ancak şimdi şehri,
Tasını, taştan taşa vurup çığıran sular…
Pür ormanlardan nazlı bir ceylan geçer gibi,
Irmaklar, hüznümüze yeni bir çağ bağışlar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta