H. Sonsuz sitemlerimle Şiiri - Enver Ertürk

Ayrılmamız şartmıydı bunca seneden sonra,
Güzel geçen günleri ne hakla unutursun?
Sudan bir bahaneyle başlayan dargınlıkla
Çınar gibi sevgiyi ne hakla kurutursun?

Seninle birlikteyken acıları taşıttın,
Mutluluklar düşlerken hasretini yaşattın,
Gitmeni sezemedim beni öksüz bıraktın,
Serap gibi aniden ne hakla kaybolursun?

Sana sevgim alâkam coşkumu sağlayandı,
Bu coşku yüreğimde berrak bir çağlayandı,
Buzdan eriyen değil membadan kaynayandı,
Ateşini söndürüp ne hakla soğutursun?

Hasretinle devamlı elem dolan gönlümü,
Kendimi ifadede aciz kalan sözümü
Bugüne dek gelmeyen geciken şu çözümü
Kadük bir teklif gibi ne hakla uyutursun?

Seninle süslediğim mutlu hayallerimi,
Hayatımı anlatan aşk hikayelerimi,
Yazmayı denediğim özel şiirlerimi,
Bir mısra okumadan ne hakla unutursun?

İçimde çakıveren sevinç şulelerimi,
Gönlümü sarmalayan sevgi ümitlerimi,
Rengiyle başdöndüren bahar çiçeklerimi,
Koklayıp derlemeden ne hakla soldurursun?

Benim sevgim petek bal tek çiçekten toplanmış.
Zehir odaklarından itinayla kollanmış.
Tadı bozulsun diye kıskançlıkla yollanmış,
Keskin sirke küpüne ne hakla doldurursun?

Yaptığın yanlışların her geçen gün artarken,
Omzundaki taksirat endazeye sığmazken,
Ben sana zerre kadar kusur yakıştırmazken,
Her kabahati bana ne hakla kondurursun?

Her an her gün coşkuyla yaşanan duyguların,
Beni yokmuş farzedip eski fotoğrafların,
Ebruli kurdelayla sardığın mektupların,
Küllerini rüzgâra ne hakla savurursun?

İzahat istedikçe oyaladın vermedin.
Sebebin dediğimde cevapsız gülümsedin.
Laf olsun kabilinden söylerken teklediğin,
Geçersiz mazereti ne hakla savunursun?

Suçlu olmasam bile özür dileklerimi,
Geçmişi canlandıran sevgi sözcüklerimi,
İçten duygularımı yazan arz-ı halimi
Yedi kat yabancıya ne hakla okutursun?

Sevgi kutsal bir duygu önünde diz çökülen,
Maddi manevi herşey hesapsızca verilen.
Birliktelik yaşarken gözümüze gelmeyen,
Ufak ayrıntıları ne hakla konuşursun?

Nice binbir emekle katre katre biriken,
Umursamaz tavrına umutsuzca direnen,
Bu sevgiden kalanı pişmanlık hissetmeden,
Hükmü geçmiş pul gibi ne hakla bozdurursun?

Bu sevgi kocamandı gönüllere sığmayan,
Onsekizbin alemde bir benzeri olmayan,
Zühre yıldızı gibi gece gündüz parlayan,
Bu haleyi zulmete ne hakla gömdürürsün?

Oysa fark ediyordum sevmeye başlamıştın.
Yabancı duygulara kalbini kapatmıştın.
İçindeki şeytanı lanetle taşlamıştın,
Batıl yöne yeniden ne hakla koyulursun?

Üstüne titredikçe kendini geri çekip,
Layık olmayanların yüzüne gülümseyip,
Nisbet yaparcasına hergün önümden geçip,
Beyazlayan saçımı ne hakla yoldurursun?

İçindeki sevgiyi acımasız tarzınla,
Meyva veren ağaçken kuru cılız bir dala,
Ya da bir buzdağıyken eriterek damlaya,
Böyle kısa zamanda ne hakla döndürürsün?

Son günlere belliydi umursamaz tarzınla,
Hep maziyi yadedip yaşattığın ezayla,
Ayrılıktan sözedip çektirdiğin cefayla,
Damarımda kanımı ne hakla dondurursun?

Yaşadığı baharın tadına varamadan,
Esen bir karayelin kopardığı dalından,
Kuruyan yaprak gibi uzandığı topraktan,
Beni sam yellerine ne hakla savurursun?

Geçen günler ardından seni ilk gördüğümde,
Belki de yeni baştan tekrar başlarız diye,
Attığım adımları bir el hareketi ile,
Son fırsatı vermeden ne hakla durdurursun?

Artık biten isteğim yazdığın fermanımla
Feri kaçan gözlerim tükenen dermanımla
Sözlerinle biçtiğin bembeyaz kaftanımla
Beni dar ağacına ne hakla oturtursun?

Haydi son defa konuş söyle hatalarımı,
Hayalinde büyütüp sonra inandığını,
Sanki gerçekmiş gibi yalanlar yumağını
Öfkenle harmanlayıp ne hakla dokutursun?

Şimdi sözlerim bitti serzenişim faydasız.
Daha fazla konuşmak fark ettimki anlamsız,
Sorduğum her soruda kalıyorsun cevapsız,
Nutku tutulmuş gibi ne hakla yutkunursun?

Tahammülüm sınırda yeter çektirdiklerin,
Derviş gibi sabırla yeter beklettiklerin,
Gönlüm her an kahırda yeter özlettiklerin,
Benim gibi seveni ararken yorulursun,
Benim gibi seveni ararken yorulursun.