Sonsuz Sır Şiiri - Hilal Erboyacı

Başa döndüm yenilendim nihayet

Elde kalan sevgilerle muhabbet

Gülen gözler belleğime nakşetmiş

Kimi yanlış kimi doğru yer etmiş

Sonsuza dek bir koşuda dirilim

Ne kazandık ne kaybettik bilirim

Hani güneş doğuyordu doğudan

Güneş değil, alev topu doğrudan

Bir çemberin ortasında bîçare

Pare pare içimizdeki yare

Acun sermest beşer hayret içinde

Akıl aciz vicdan gaflet içinde

Ab-ı hayat sanrıları görürken

Fecre inat bir kızıllık çok erken

Dama taşı aczindeyken yel eser

Bir nefesle talan olur kaç eser

Malum bahar rüzgarında savrulur

Yaprak düşer ateş yakar kavrulur

Küresel bir değişimin yangısı

Delik deşik can evinde sancısı

Hep Asya’nın kaderi mi ağlamak

Afrika’nın yüreğini dağlamak

Daha masum kaç çocuğa zehrolur

Kaç annenin yüreğine kor olur

Ey İlahi elbet vardır bunda sır

Hakikatin aynasında saklı sır

Aciz kulun bir kurguya öykünmüş

‘Ol’ de olur diyeceğin bir ‘Kün’müş

Hangi deniz barındırır oysa kir

Rahmetinden damla damla birikir

Nefse mağlup insanlığa himmet et

Aklı selim tefekküre davet et

Arındır da hikmetinle ruhunu

Abdal olup kucaklasın nurunu

Doğsun artık adaletin güneşi

Yaksın ufku bir tecelli ateşi

22.01.2012