Sonsuz şiir Şiiri - Nisan Yağmuru

Hayat nedir!
Toprak altında olmak mı yoksa üzerinde mi
Ayırt eden sadece incecik bir çizgi
Ne altında ne üzerinde olamamak olsa gerek en beteri
Kimi ister uzun ömür
Kimi diler günde binlerce kere ölüm
Ölürsün sıcacık yatağında daha soğumadan
Alır götürürler buz gibi kara toprağa
Saatler Durmaz şaşırmaz
Yokluğunun farkına bile varılmaz
Yokluğun hatırlanmaz
Seversin kıymet bilmez
Seni bekleme sevmez
Yaraların çoktur yetmez gibi yara eklersin
Az zaman ayır dersin
Dakika bile hibe etmez
Dilersin çok sevdiğinden ilk gece kal benimle
Soğuk toprağında geçirmez artık 5 dakika bile
Hayat değilmiş sevmek mutluluk dilenmek
Tek başına Savaş vermek
Bağlanmamalı böylece yaşama
Gerçek olan sevmek sadece
Sevilmek diye Yok bir şey bence
Gölgemiz bile dost değil zamana göre gider gelir
Kıyametimiz kopacak kendi bedenimizde
O anda tertemiz giyinip
O anı gerçek sevinçle bekleyelim
Beklentiler umutlar dertler bitmiş olacak
Ölümle tanışalım
Hayata sevinçle veda edelim
Söylenen doğruları onaylamayız başa gelmeyince
İnsanoğlu yaşamış demek hepsi böyle
Kalpleri boğduk eleme yasa
Yan gönlüm sende doyasıya
Nice sayfalar böylece kapanmış
Her şey koskocaman bir yalanmış
Aşk iki kişilik
Biri sevilen
Hep hile yapmış
Yanan yürek olsun benimki
Acılardan doya doya yansın
Karşılıklı seven yürekler
Şiirlerde yazılsın yaşatılsın
Benim şiirimin sonu yok böylece kalsın
Sonunu kalbime yazacağım
Benim sırrım olsun
Dillerde varsın anılmasın..