Sonsuz Sevgiyle Şiiri - Romantikoss Favo ...

Sevgi sonsuz bir övgünün eseri olsaydı eğer,
sonsuza kadar söylerdim sevdiğimi.
Hayatımın ilk gününü anımsaman çok güzel,
anlamak isterdim ben de değerini.
Başkalarına benden daha yakın olan insanlar var.
Senin sesini duyunca beni aklına bile getirmeyenler gibi.
Yokuşu çıkarak mı geldin bugün abi?
Ben sadece annemin getirdiği keki sevdiğimden,
erkenden demlemiştim çayı.
Asla karanlıklar altında kalmamak güzel diyen mumlar,
bugün ne kadar da dünü anımsatıyorlar.
Çocukları görmeye gittim bugün okula,
oyunun sonuna yetiştim ama güzeldi.
Kızlar benimle şarkı söylediler,
erkekler ise harika bir masal kahramanını anlattılar.
Ben tahtaya adımı yazdığımda saat beşti.
Tebeşiri görünce anımsadım ki hayat kısa,
ders bitti.
Vazodaki çiçekler neden taze derseniz,
çok sevdiğim için suyu ve umutları.
Bunu beğenmese de olurdu bazı güller.
Bazı papatyalar bunu sevmez zaten,
sadece suyu.
Oysa ben asırlar öncesi gibi anımsıyorum,
sana göndermek istediğim çiçekleri.
Daha önce anlattıklarım değersiz,
her zaman sevdiğiniz biri vardı.
Ben deli gibi özlemesem eğer,
beni şimdi kim anlar?
Ben de korkuyorum kırmaktan,
hata yapmaktan veya unutmaktan.
Aklımın en güzel yerinde aslında,
herkese yazdığım satırlar.
Keşke çok önemli başka bir sözüm daha olsaydı.
Keşke aklıma ilk gelen konu hiç üzülmeseydi.
Keşke kalemimin ucunu açan prens,
herkesi sevdiği yerde bulsaydı.
Alnımda yazıyor ve yazamadı başka hiç kimse
inandığı kadarını.
Belki benim kadar çabalayan biri asla kimseye kızmamalı.
Bu ailenin içindeki yerimi anlamam için bağlı olduğum değerler,
yarın aynı yerde dursun diye asla terk etmemem gereken evdeler.
Bazen birlikte inanmaktan ötesi yok zaten.
Bazen insan olmanın önceliğini hiç unutmaz insan.
Şiir bir yarışma.
Sevgi anlamlı.
Düşünmek istersen,
Her detay kararlı.
Bazen aynı cümleyi kurmak güç,
Bazen de gülümsemek zor.
Bu kaçamak bakışımla
Eve doğru yola çıktım.
Bizi bir kaçamak öpücükle uğurlayanlar,
Onları odanın kapısının dışında bekleyenler,
Hayatı aynı korkuyla yaşayanlar var.
Benim büyük çığlığımı yine de duyanlar
Bilmeliler ki onu bir kişi susturabilir.
Ailenin soruyu sorduğu gibi,
Hiçbir cevap kolay olmayabilir.
Ben sadece affetmeyi sevdiğim için
asla yeterince tertemiz olmayan bir camın ardında,
treni kaçırmamana sevindim,
beni görünce bahçede,
duyduğunu anladım.
Gitme anne,
seni özledim.
Elini tutmak için şu an neler vermezdim.
Kalbin temizmiş,
seni aradım,
sen geldin.
Canımın en derininde yaşayan bir umut gibisin.
Hayallerimin hiç küsmediği derin bir özlemin ilk kez
paylaşıldığı sırlar gibisin.
Tepsiyi getirirken sana yardım eden küçük bir çocuk gibi ellerin.
Sesini duymanın uzun bir bekleyişe son vermesi gibi hayat.
Seni sevmeyi asla unutmadım.