Sonsuz sevgi Şiiri - Mehmet Ali Şengül

Ben süslü yazamam,duygularım saklıdır.
Düşünmek ve sonra yazmak belki haksızlıktır
Gönlümden geçenleri aktarmak istedim satırlara
Dileğim saygıyla bakılsın hatıralara

Ben gecesi gündüzüne karışmış bir aşk sarhoşuyum
Meçhulden gelmiş yine meçhule gidiyorum
Sonu yok bu yolun onuda biliyorum.
Gönlüm bu istemesemde yine oraya gidiyorum

Benim sevgim büyük,aşkımsa sonsuza bedel
Kaynağı sensin,sevgin kalbimde ayrılsamda,ölsemde
Yalnızlığı seçtim bir ömür boyu aklımdan silmesemde
Kadere bağlıyım.inancım sonsuz ne çare yıktı vefasızlık

Bende mutlu olmak için geldim şu dünyama
Seni buldum,sana bağlandım,ama sensiz yaşıyorum
Yaşamak gerek,yaşam seninle ise mutluluk demek
Anladığım mutlak şuki,seni sevdiğim bir gerçek

Benim yalnızlığım,dağlara ve sonsuzluğa eş
Düşündükçe sevgiliyi yüreğime düşer yine o ateş
Gündüzler geçer akşam olur batar güneş
Fırtınaya tutulmuş sal gibi sürükleniyorum

İşte açtım ellerimi. Rabbim onu senden istiyorum
Bu garip ama mecnun kulunu sevindir diyorum
İstediğim çok değil kaderimin yolunu aç bekliyorum
Mahşerde bile ben sadece onu istiyorum.
QTR/04-15