Sonsuz Sessizliğe Şiiri - Ceylan Diyatlı

demek bütün şiirler böyle yazıldı
demek çaresizdi bütün şairler
demek umutsuzdu bütün şairler
hepsinin duaları boldu
ve laçkalaşmıştı dile gelmekten
ve bir isyan bayrağını örüyorlardı
havaya kalkan eller
kabul edilmemekten
ne bıkmak ne savaş
ne güçlük ne çetin
kılıfı olamaz çaresizliğin
zamanı gelmeyen dualar
gelmeyecek dualar
yorgun dualar
artık dayanamadılar
her dua yaklaştı asil bir geçimsizliğe
demek bütün şairler
dua ettikleri her kim ise
anlaşamadılar ve
sonsuz sessizliğe yenildiler
bütün işaretler bir avuntuydu sadece
avunmak ki yokluğun habercisi
boşluğun başlangıcı
demek bütün şairler
ilk adımlarına hazırlanırken
yazdılar şiirlerini
inandıklarına gücendiler
sonsuz sessizlik yine de sessiz kaldı
aldırmadı
nasıl olsa o herkesin beklediği
özlediği istediği
'birgün'leri getirmek onun elindeydi
sonra adım attı şairler
isyan dolu boşluğa korkuyla
işte o zaman
kızdı sonsuz sessizlik
korkuyla atılan bu adıma
daha çok çaresiz kıldı onları
daha çok destekledi ikinci adımlarını
yine de vermedi şairlere
birgünlerini
o birgün şairler için
hiç gelmedi
umudun u'sunun altında
bir tortu olarak kaldı
şairler omuzlarına yüklediler bu yükü
böylece beklediler hesap gününü
asla emin olamadılar
haklı çıkacaklarından
nasıl olsa O haklılığı çıkarandı
nasıl olsa O istese haklı çıkardı
bu yüzden şairler
kestiler şiirlerini
bu yüzden şairler
dua etmediler
sonsuz sessizliği kendi silahıyla vurdular
bir ömür sessiz kaldılar
O'nu kızdırdıklarını biliyorlardı
ama içleri rahattı
yanacaklardı ama bunlar
şerefli ölümler olacaktı