Sonsuz Sensizlik Şiiri - Yalçın Şahin

Sensizlik dipsiz karanlık uçsuz bucaksız bir kuyu..
Ve düşüyorum sonsuz sensizlikte.
Öleceğimi bile bile..
Ölümün soğukluğu bile fayda etmiyor.
Ne de korkusu..
Sensizlik acısını dindirmeye.

Cansız bedenlerimiz kara toprağın altında çürüyecekler birlikte.
Ruhlarımızı sevişecekler belki cennet belki de cehennemde.
Ama biliyoruz ki sevgilim sadece..
Sen ve ben ebediyette birlikte.
Sonsuz aşkın huzurunda günahkar iki beden,
Sonsuza kadar ancak ölümde,
Dokunabilecek huzur içinde birbirlerine!