Sonsuz nefes Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir nefes var, sonsuz derin,
Ruhum onda, erir, serin.
Yaratan’dan gelir, O'na döner,
Aşkın özü, onda söner.

Zaman durur, mekan susar,
Yalnız nefes, beni sarar.
Kalbim onun, ritmiyle atar,
Varlığım onda, anlam katar.

Her solukta, bir dua var,
Göğe yükselir, yıldızlar.
Sonsuzluğa, açılan kapı,
Nefes, ruhumun tek tapı.

Beden fanidir, geçer gider,
Nefes kalır, sonsuz eser.
Yaratan’la bir, olduğum yer,
Nefeste saklı, tüm cevher.

Gözüm kapalı, içe döner,
Nefesim beni, aşka bürür.
Sonsuzluğun, melteminde,
Huzur bulurum, nefesinde.