Sonsuz Kollu Nehir Şiiri - Noyan Kızıltan

Her saniye yeni kırıntılar iniyor bir yerlere.
Durmadan ekmek kesiyor birileri göklerde.

Ekmek parasına çalışanlar, bir şey elde etmek için uğraşanlar,
Kendini bırakmış hepsi, düşünceleriyle birlikte sürükleniyorlar.

Yüzme bilmiyorum daha, ama atlıyorum suya bende.
Kısa bir durgunluk ve ardından dümen akıntının ellerinde.

Ben, sen, o, biz, siz, onlar,
Gözler bile yetmez yakalamaya.

Gidiyorum,

Gidiyorsun,

Gidiyor,

Gidiyoruz,

Gidiyorsunuz,

Gidiyorlar.