Sonsuz karanlık Şiiri - Hüseyin İbiş

SONSUZ KARANLIK 28-06-2010
Ruhuna acı veren dertler silinmez kalbinden,
Kurtulamaz yüreğin aşkın ateşinden,
Süzülür yaşlar mutluluğu unutan gözlerinden,
Vaz geçersin yaşamaktan vaz geçersin gülmekten.

Senin için kolay olanı yenilgiyi kabul etmek,
Kendini kurumaya bırakıp kaybolup gitmek,
Karanlığa teslim olup ateş gibi sönmek,
Bir ağaca benzeyip yüreğini içinde bitirmek.

Tek isteğin ışıklardan kaçıp göz yaşı dökmek,
Acıların dipsiz denizinde yüzmek,
Karanlığın ayakları altında ezilmek,
Sarı bir çiçeğe dönüşüp boyun bükmek.

Hayata küsmek mutluluğu elinin tersi ile itmek,
Acıları ilaç diye yudum yudum içmek,
Gözlerindeki gülümsemeyi kaybetmek,
Ümitsizliğin elinde savrulup hayatı boş vermek.