Bir gece karanlığında
Gidiyorum sonsuzluğa
Sonsuzluğum bitmiyor
Karanlığım da..
Karanlık ürkütücü
Sonsuzluk ise daha kötü
Hiç bitmeyecek bu yolculuk
Sonsuzluk ahh sonsuzluk.
Sanki zindana kapatıldım
Ebediyen orada kalacağım
Bir de karanlığın ortasında
Ağlıyorum eriyorum burda.
Ne zaman bitecek bu işkence
Bitmeyecek bu iş bence
Sonsuz karanlık bir yerde
Ölüp gidiyorum işte.
Beni tekrar yaşatacak
Biri var benden çok uzak
Beni anlar ışık tutarsa
Karanlığım biter o anda.
Yalnızlık zor sonsuzluktan
Sonsuzluğum bitmiyor
Yalnızım bu dünyada
Kimse beni sevmiyor...
Hayatımdaki tek kişi
O da çıkıp gitti
Yüreğimin ışığı
Birden sönüp bitti...
Kayıt Tarihi : 30.5.2013 10:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!