1967-Sebebi aşktır hayatın neticesi aşk! .....
Yalnızlığıma dokunur yokluğun
Yokluğuna yük olur varlığım
Gül çiçeğine düşen çiy misali
İlk güneşle silinir gözyaşların
Gülüşünle hatırlarım hayalimde
Bir hayalin peri gülümsemesi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim