Sonsuz Inkilap Şiiri - Gültekin Toga

Bir inkilap tanırım safi nurdan ışıktan,
Onu geçecek bir güç kalkmayacak beşikten..

Güneş aşkla tutuşmuş yanar yanar tükenmez,
Dünya semahta derviş döner döner ıkınmaz..

Dolun vakti bir başka hilal hali başkadır,
Bu ahenkli nizam ki hangi dilde keşkedir?

Şaşmaz denge içinde,bir nokta çeksen olmaz..
Şöyle olmalı diye bir damla döksen olmaz..

Kainat uçtan uca bir mimarın eseri,
Nasil tesadüf olur bu şaheser serseri

Buraya ışık düşer orada Güneş batsa..
Zerre bütüne bağlı ne muazzam bir hatsa

Kinini,nefretini,karsın,içine katsın,
İnanç bir okyanustur zulm dağları atsın

Alçalma şöyle dursun seviyesi yükselir,
Hep doğuran ışığın kaynağı mı eksilir

Bir´in öncesi sıfır,sonrası sonsuz diyor.
Kırmızı açılan gül simsiyah çamur yiyor..

Hangi tezgah dokur ki böcek gibi ipeği,
Akıl eden aralar sır üstünden kapağı,,

Zerreler hakikatı okuma vesilesi,
Öğretiyor kainat hiç yoktur fasılası

Hayretler içindedir ona öğrenci olan,
Yüzüne gülümsüyor zehir taşıyan yılan..

Canların vazifesi gerekeni yaparlar,
Biri dağıtır gider biri gelir toparlar...

Çekirdeğin içine gizlenmiş bilgisayar,
Hangi ressam doğayı böyle uyumlu boyar.

İbret alamıyorsak bu bizim ayıbımız,
Bize bizden yakınken bulunmaz kayıbımız..

O´na uzak iklimler Sentezi için makber,
La ilahe illallah,Hak bir, Allahu ekber..