Sonsuz Hâyâller Şiiri - Serdar Alıcı

Kalbim, senin gibi ağlayanları
Güneşin doğuşuna yazdı
Kalbim, güneş gibi karanlığı aydınlatan
Altın saçlı sevgilimden yana doğdu

Ey sevdâlım! Sen de doğan güneşin...
Ufkunda doğmaya devam et!
Ey sevdâlım! Hayâllerim gibi uçup kayboldun
Unutamam, sözlerin hâlâ kulaklarımda çınlıyor
Her acıda, kalbim kanıyor

Kalbim; yanan bir umuttur
Onun ateşini yakan da söndüren de sensin
Umut; bir hayâldir
Kalbim ise onun esiridir

Ağlayan kalp, eğer sonsuz hayâllerin...
Korkusunu düşünmezse
Bu fırtınalı gecede seni kaybederim

Ah! Yalan söyler bu esen rüzgârlar!
Acımaz bu kahreden âşklar!
Kalbim ağlamak istemiyor artık...
Sen de ben de kahrolduk