Sonsuz gibi yaşanmışlıklarımın anılarında

Sonsuz gibi yaşanmışlıklarımın anılarında…

Bir anlık sensizlikti.
Çöken yüreğime,
Oysa yokluğunun sokaklarında,
Dolaşırken…
Tenimdeki sıcaklığında,
Senle olurdu ruhum,
İçimde bir yerlerde hep sen vardın.
Yıkamazdı yokluğunun kasveti,
Damarımda dolaşan kanım gibiydin…

Havanın soğukluğunda bile…
Senin yakan tenini hissederdim.
Duygularımın sevdalısı olurdun.
Aşkımın limanı, can yeleğiydin ruhuma,
Yağmurlu gecelerde sırılsıklam olana kadar,
Saatlerce yürürdüm.
Ruhuna tutunurdu varlığım,
Gözlerinin gülüşündeki, sevgi ifadelerinde ben…
Saatlerce kaybolurdum,
Uyandırırdı uyanıklığımı bile,
Mis kokan varlığın…

Deniz kokardın, masmavi özgürlük gibi
Dalgalarında kaybolurdum, kıyılarıma vuran…
Ruhuma bandığında, katık olurdum,
Ve sende bana…
Hep bir tepeden seyrederdik,
Çoğu zaman hayatı,
Günün geceye nasıl karıştığını,
Ve gecenin günü ateşleyip nasıl aydınlandığını,
Bir ömür gibi yaşardık her anı…
Sen yoktun belki teninle, gerçeğimden uzak,
Ama hep varlığıma karışmış, ruhunla benleydin.
Sonsuz gibi yaşanmışlıklarımın anılarında…

Oktay ÇEKAL
01.05.2014-01.20