Yağmur, usulca pencereye yağıyor
Ve bir adam, yalnızca kendi gölgesinde oturuyor
Her damla, gurbetin bir hikâyesini söylüyor
Ve sokaklar, atılmamış adımlarla dolu...
Gözleri, ıslak cam gibi puslu
Kalbi, ışıksız bir sokak gibi sönük
Yalnızlığı, sonsuz bir gece
Ki hiçbir yıldız onda parlamıyor.
Kayıt Tarihi : 27.11.2025 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!