İnsanın başlangıcı nasıl boşluktaysa
hükümde kendi öz duyuşlarının fiiliyle
bir ifadeye bağlıdır.
İnsan kendini daima en başta bulur en sonda değil.
Sonu içeren daima başlangıç noktasıdır.
Çünkü her insan sonunu düşünmeden yaşamda bir başlangıçtadır.
Oysa asıl son, başlangıcında ötesinde bir başlangıçta yer alır.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta