Zamana susamış sonsuz dünya.
Damağına, yanaklarına, gırtlağına takılan cesetleri hissetmeyecek kadar -susamış ya da büyük, sonsuz olduğu kadar-
Bense diri böceklerden bile korkutulmuş,
Avucuma güvenmiştim
Sonsuz olamayacak kadar uzaktım yok etmeye ve yakın, yok olmaya
Günün birinde ama gün görmeyen yuvamda
Etime acıkmış böceklerle karşılayacak beni,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta