Sonsuz Deniz'ler 1 Şiiri - Abdulhakim Soyal

HAKİM'CE
SONSUZ DENİZ'LER 1

Hüznüm hücremin penceresine sığmaz fakat Dünya'yı ters çevirmeye yetecek büyüklüktedir ahuzarımız.
Nazım'la isyanda minicik O Koca Yürekli Adam gibi Adamlar. Celladına Meftun Asil Uluslar için.
Yok olduk sandılar belki hüsran içinde sundukları kaderimizle. Toprağa tohum olmaya namzet tomurcukken hoyrat elleriyle çirkefleşerek koparırken.
Çekin o kirli ellerinizi IDUK - Kutsal - Zihinlerimizden. Midem bulanıyor iğrenç hoyrat bedenciklerinizden. Kıydınız milyon Deniz'lerimize; İblis 'i geçme yarışında Mervan olurken.
Heyhat duyulur mu şu Kutlu biçare sesimiz; Umudunu yitirmiş Ulus için?. . Kaybolduk sandılar darağaçlarında yarınlara kurban olurken nice Milyon Deniz' leri. Oysa Yaygılarımız yoktu kurşuna dizilirken!..
Bir biçare hortlak çıkıp geldi Tamağ' - Tamu - dan. O Ucube haliyle Kıydı içimizdeki Kutlu nice sonsuz Deniz'lere...
Kerbela dediler sizin yazgınız, bir yudum suyu Deniz'lere çok görürken. Gözümüzde yoktu oysa kanmak. Yalnız emelimiz; son bir şans ile Tamağ'den azattı o zavallı Bedbaht Ucubeyi!..
Bize kansız ölümdü biçilen kefen. Bedbaht Ucubeye Ateşten Gömlekti yaldızlı o kaftan.
Vicdanları kurutan sessizlik. İşte buydu Deniz'leri hüsran içinde kasırgaya yelken açtıran!..
Hangi iklimin boğucu sıcağı geçer kirli kabuslarınızı?.. Hangi Tamağ erişir yıkıcı lanet dillerinize?..

- A. HAKİMM... -