Sonsuz Çile Şiiri - Cemil Öksüz

Salayım kalemi yine engine,
Bilinir mi acep, suyun rengi ne,
Deli oluyorum,çoktur kederim,
Rastlanılmaz dertlerimin dengine.

Gönlüm huzursuzdur,kalbim yaralı,
Ne yemek, ne uyku, felek vuralı.
Acı söylemiyom,gerçektir bunlar,l
Lâkin düşünmeli, kimdir hatalı.

Dayanamıyorum kalmadı takat,
Acizin biriyim değilim Ferhat.
Her kime anlatsam bu dertlerimi,
Dinleyenler diyor,çok yazık heyhat..

Nihayet bilmiyor,bu sonsuz çile,
Ne hale geldim ki,düşmüşüm dile.
Kurtar beni kurtar yüce Allahım,
Yaşayamıyorum bu detler ile.

Ümitsiz,moralsiz,günlerim geçer,
Böyle olmaktansa dilerim ecel.
Cemil, ne söylersin,işleme günah,
Mevlâm imtihanla kulları dener.

.........................13.11.1972...Trabzon