Sonsuz Çaresizliğim
Sonu olmayan bir çaresizlikteyim
Ucu yok,
Sonu hiç yok.
Şükredeceklerimi söylüyorum.
Yüreğimdeki sessiz yaralarıma,
Yoksa gömülmeden ölüp gideceğim.
Biliyorum.
Kırgınlıklarıma kilit vuruyorum
Her an kendimi suçlayarak.
Yüreğimin tam ortasına iyiliklerden yapılmış bir bıçak saplıyorum.
Yaralarımın yerini kırgınlıklarım almasın diye.
Kendime işaret parmağımı kaldırarak.
Haklı olsam bile ‘haksızsın’ diyorum.
Bir şeye kızdığımda ise aslında, kendime olan öfkemi,
Gördüğümde ise,
Yine sessizce gözyaşlarımı,
Saklamaya çalışıyorum.
Kendimi duvardan duvara çarpıp,
Kalkmak için yine kendime,
Ben el uzatıyorum.
Hayaller kurmaya çalışıyorum.
Bütün güçsüzlüğümle,
Umutsuz umutlarıma biraz olsun
Su serpmek için
Hiçbir şeyi unutmuyorum, ama büyük bir unutmak mecburiyetinin içinde olduğumu da biliyorum.
Büşra BilenKayıt Tarihi : 25.7.2015 01:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!