Sonsuz Büyüme - Kaybalon Masumiyetin İzinde

Büyüdükçe kaybolan masumiyet,
İzini ararız yitik yollar arasında.
Çocukluğun pembe dünyasından,
Düşeriz gri tonların hükmüne.

Bir zamanlar koştuğumuz bahçeler,
Şimdi solmuş, soluk, sessiz.
Rüzgarın savurduğu anılar,
Gönlümüzde yankılanır hüzünle.

Sonsuz büyüme, dedik ne de olsa,
Oyunlar unutuldu, yerini işlere bıraktık.
Güneş bizi ısıtsa da içimizde,
Gölgeler büyüdü, gönlümüzde karardık.

Belki de zamanla büyüyen yük,
Omuzlarımıza bindi ağır ağır.
Gözlerimizdeki parıltı soldu,
Büyüdükçe ne kaybettik, düşündük muhasebesiyle.

Ama belki de büyüme bir hikaye,
Masumiyeti değil, derin bir öğrenme.
Sonsuz büyümeyle keşfederiz,
Sevginin ve umudun gerçek değerini.

Belki de büyüme, anlamaktır hayatı,
Paylaşmak, sevmek, kucaklamak.
Kaybolan masumiyeti bulmak için,
İçimizdeki çocuğa geri dönmek zamanı.