Sonsuz Bir Ormandır Sevginin Dili

Bir önceki yoldan vazgeçip, diğerine sapmak gibidir seni sevmek
Yüreğinin karanlığından aydınlık sağıp, girdaplarına dalıp gitmek
Şimşeğin ellerinden tutarak defne kokulu yollarından ilerlemek
Yıkılmış, yakılmış, talan şehirlere onulmaz gözyaşlarımı dökerek
Tozlu bir geçmişe doludizgin gitmek vaktidir şimdi, aşk diyerek

Yüzümün asık kederlerine yalnızlık bağdaşı kurup oturamazsın
Niteliksiz sızılarımın iç çekişlerine kapılıp benimle gidemezsin
Yanağımdan akar durmadan yaşlar, ırağıma gelip avutamazsın
Ülküm aşk, suretim sevdadır gül bakışlı, yasağımda gecelemezsin
Sonsuz bir ormandır sevginin dili, aynı saftan geçip heceleyemezsin

Kırıp evrenin tüm kilitlerini, deniz gözlerinden olmazları geçirip
Dün ile yarını sobelemek yüreğinde, ellerimizde hüzzam suretler
Yarınlar delik gemilerimizde kürek mahkûmu, dilimizde şiirler
Acıların burçlarında bekle gelişimi, künyemden silinmez hüzünler
Berelenmiş göğsümde aşka dair masallar, istesen de silemezsin