Sonsuz bir gökyüzü olurum
Gözlerimi kapattığımda, uyuduğumu sanma…
Ben asıl o zaman yaşarım.
Her gözümü kapattığımda, içimden bin duygu açar.
Hayat olurum anlayacağın…
Karanlığa bir meşale,
Gecenin kasvetli yalnızlığına, bir sırdaş…
Ruhumdan dökülüp, gönül pınarımdan taşan bir aşk,
Hatta mutsuzluğun yamaçlarındaysan,
El verip, gökyüzüne taşıyan bir kanat…
Olurum.
Sevdalarım çok derin, uçurumlardan düşmüş gibiyim.
Yürek kafesimde, ertelenmiş mutluluklar var.
Çok yara aldım emin ol, duygusuz aşk oklarından.
Hayatın esen rüzgârına karşı, duruşum bundan.
Hâlbuki bakışlarım orman olur, yemyeşilinden…
Gözlerinde bir kır çiçeği gibi açarım, sevgilinin.
Yüreği aşk koksun, teninde hayat nefes alsın yeter.
Emeğin en sevgisini, taşırım ruhuna konan…
Bakışlarında açar, sonsuz bir gökyüzü olurum.
Oktay ÇEKAL
25.09.2016-12.46
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 02:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!