Sonsuz beyazlıkta yürüyüş Şiiri - Ali Veli

Derinden gelen soğuk istek
Yürümek sonsuza dek
Büyük beyazlıkta kara delik
Bastığım yerlerde eriyen kar
Sonsuz beyazlıkta yürüyordum
Ölümle karışık sonsuz sevgi
Cazibe değil bu beyaz soğuk
Düşüncelerimi kemiren güzellik
Varlık,ben ve beyaz
Sonsuz beyazlıkta yürüyordum
İki parçaydık,farklı
Uyum bizim için taraflı
Sen başka ben başka
Bende soğuk istek sende ölüm
Sonsuz beyazlıkta yürüyordum
Bedenimi kaplayan garip mavi
Senin gülümseyişinle eşdeğer
Hislerim artık donuklaşıyor
Anlat gizemini beyaz soğuk
Sonsuz beyazlıkta yürüyordum
Beni büyüleyen lapa lapa beyaz melekler
Ölüm şarkısını üstünlüğüyle yorumlarken
Kendimi unutmaya başlamıştım
Artık ben de soğuk beyaza karışan
Sonsuz beyazlıkta yürüyordum
Bütün ben artık yok derken
Umut dolu insanların düşüncelerini süsleyen
Küçük bir çocuğun papatya benzetmesi
Soğuk beyaz kar olmuştum ben
Sonsuz beyazlığıyla renkleri yok eden
Doğanın tuhaf dostu,soğuğun kralı
Lapa lapa yağarken,mırıltı gibi
Sessizce gürlüyordum insanlara ben
İki yüzlülüğümü üstünlük sayarcasına
Sonsuz beyazlıktaki çekicilik ve
ÖLÜM...