Sonsuz Bahar Şiiri - Ahmet Kemal

SONSUZ BAHAR

Bir yıldırım düşer gibi düşmüş ortama
Şimdi geçti buradan Hızır gibi
Seher vakti açılan gül gibi
Bir hamlede bütün putları yıkan
Yerine kendi putunu koyan
Dünya kulak kesilmiş bu çağrıya
Bu çağrı çağlar ötesinden gelme bir çağrı
Dost düşman kulak kesilmiş bu çağrıya
Yönünü aşka ayarlamış
Aşk bu yeniden bestelenmiş
Onun gelişiyle göklerden inmiş
Melek kanatlarıyla bezenmiş
İnsanlığa adanmış bu muştu ya
Kent iyiden iyiye ayarlanmış bu muştuya
Gümüşten zincirlerle bağlanmış
Ruhları bir bir esir almış
Onlardan yepyeni bir orkestra yapmış
Can kömüründen elmas yapmış
Evrenin sonsuz baharından
Güzünden yazından kışından
Her mevsim rengârenk çiçekler açmış