Sonsuz Aşk Şiiri - Mehmet Özden Biçer

Renkler eğleşirken yaz düşlerinde,
Zemheri saatler, geçmek bilmez hiç,
Baharım gizlidir gülüşlerinde,
Sulardan med cezir ah çekilmez hiç,
Renkler eğleşirken yaz düşlerinde.

Efsunla yayılır bu aşk büyüsü,
Tütsüdür yakılır hep saçlarından,
Sonra duyulur bir hasret türküsü,
Bingöl dağlarının yamaçlarından,
Efsunla yayılır bu aşk büyüsü.

Zaman zindanlarda, saatler tutsak,
Sensizlik kırbacı ruhumda desen,
Senin göz rengindir artık her sokak,
Var olma kaygısı ve sen yalnız sen,
Zaman zindanlarda, saatler tutsak.

Adım attığın yol, doğduğun o yer,
Solhan, sokak sokak kutsanmalıdır,
Ey bahar bakışlı güzel yüzlü yar,
Seni gören herkes kıskanmalıdır,
Adım attığın yol, doğduğun o yer.

Nadan akşamlarla çöker gariplik,
Ruhumun yarısı artık sendedir,
Hüzün nakış nakış ve iplik iplik,
Kalbime attığın her desendedir,
Nadan akşamlarla çöker gariplik.

Ihlamur çiçeği dal uçlarından,
Ayrılınca başlar vuslatın akti,
Kurtulup rüzgarın avuçlarından,
Pencereme düşer her seher vakti,
Ihlamur çiçeği dal uçlarından.

Mademki bir son var her başlayanda
Sonun da elbette sonu olmalı,
Her son başlangıçtır, yaşanır canda,
Özden der; işte aşk, aşk bu olmalı,
Mademki bir son var her başlayanda.