Bembeyaz Saçlarının kıvrımlarında. yosun dolusu keder. gözlerinde hüzün yağmurları birden irkildi
hıçkırarak titreyen ellerini oğuşturdu bir köşede
hiç bir teselli cümlesini işitmiyordu sanki
ayakta zor duruyordu dile kolay tam altmışbeş yıl bir yastıkta geçip giden . hayat arkadaşını ebediyete uğurluyordu
bir bir geçiyordu aklında yaşanmışlıklar. yüz yıl geçse doyarmıydı ? bilmem.. ama. ben uzaklardan izliyordum ebedi bir aşkında mümkün olduğunu tüm benliğimle hissederek..
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta