Bembeyaz Saçlarının kıvrımlarında. yosun dolusu keder. gözlerinde hüzün yağmurları birden irkildi
hıçkırarak titreyen ellerini oğuşturdu bir köşede
hiç bir teselli cümlesini işitmiyordu sanki
ayakta zor duruyordu dile kolay tam altmışbeş yıl bir yastıkta geçip giden . hayat arkadaşını ebediyete uğurluyordu
bir bir geçiyordu aklında yaşanmışlıklar. yüz yıl geçse doyarmıydı ? bilmem.. ama. ben uzaklardan izliyordum ebedi bir aşkında mümkün olduğunu tüm benliğimle hissederek..
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta