senin için şiirler yazmayacağım artık
şarkılar söylemek yok kolkola sallanarak
fotoğraflara da bakmayacağım öyle sık sık
bıktım dar ve loş odalardan tavanı basık
doğada gezeceğim çiçekle ballanarak
kalbimi işgal ettin beynimi parselleme
uyumam mümkün değil hayaline dalarak
bırak özgür gezeyim günlerimi elleme
tüm gecem senin olsun beni bencil belleme
gündüzün dertleşeyim ben benimle kalarak
her hücremde sen varsın çıkarıp atamam ki
yaşamak zorundayım senle nefes alarak
derimden derindesin soyunup yatamam ki
ah keşke ölmeseydin sana can katamam ki
keşke mümkün olsaydı canımdan kopararak
bir adres göster bana hemen ölüp geleyim
anlam taşımıyorum sen yokken yaşayarak
buluşmamız yalnızca tüm arzum tüm ereğim
inan yok kâinatta bundan başka dileğim
sonsuz aşkı bulalım biz iki ruh olarak
(18 kasım ’06)
Fuat EriçokKayıt Tarihi : 18.11.2006 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlıyorum da biraz dişinizi sıkıp bu dönemleri kendi kendinize yadederek geçirseydiniz ve biz de mesela ‘bahar serisi’ şiirlerini okurken “ne güzel bir aşk” deme enayiliğinde bulunmamış olsaydık daha güzel, daha nazik olmaz mıydı?!.. Her iki kahraman ve siz ve hepimiz için..
TÜM YORUMLAR (1)