sessizce
ateşe düştüğün kuyuların içinde yakarışın
ılık derelerde uçuşuyor ruhunun dinmeyen sancıları
yanık kokulu bakire girmeyecek koynuna bir daha
gidişine sunulan senfonide ağlıyor keman
kır camlarını yüreğinin ses versin sonsuz ölüm
sır saklamıyor artık yalnızlığa vurulan mühür
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
