baktığın kadar görmek mi
gördüğün kadar sönmek miydi yalan
bencesi insandan ibaretti yalanlar
baktığım farklı
yaşadığım farklı insan
yaşattıkları aynı yalan.
en aptalı oynamak mı kolayı
insan olduğunu sanmak mı en komik olanı
hayat çemberine tıkıştırmak mı senin olmayanı
yoksa kâmil duyguların çocukça defnedilmesi mi
içim beni kaybedenlerin aptallık mezarlığı.
fazlalıklardan kurtuldun
doğru insan, tek sonundu
hayat güzel bulutlar sorundu
güneşi hapsetmiş akşam, sabahım yoruldu.
yaşanan en kötü sondun
hayatını yaşamak istersen ben yoktum
gerçek bir şaire yakışmayan şiir oldun
tek sanatkardım
sen her insanın hayatına yarım bir sonsun.
Kayıt Tarihi : 3.7.2023 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!