Ben yalnız ağlarım
Çağlayanlarımdan bir bir düşerken katreler
Kalbimin pas tutmuş çelikleri çıt çıkarmaz.
Bir ömürlük saygı duruşudur onlardaki
Tonlarca ayet geçer de üzerlerinden
Durup da amin demezler
Bi katrelere yol verirler
Bir de değerlilere.
Zaten katreler her daim değerlilerin peşindedir.
Yürek yol verince sevilenlere
Çağlayanlar devrim yapar yanaklarımda
Yüzümde sokağa çıkma yasağı...
Ben yalnız ağlarım
Umudu kalmamış devrimler çöplüğü mabedim
Yasımı çağlayanlara karıştırır
Katre olur birikirim yüreğimde.
Ben yalnız ağlarım
Ellerimle kurduğum kentlerin
Kimsenin bilmediği yapay sokaklarında
Bağıra çağıra ağlarım.
Saygı duruşu bitiminde
Yol veririm değerlilere
Sokağa çıkma yasağını deler geçer sevgililer
Ben yalnız, ağlarım.
Kayıt Tarihi : 27.1.2011 03:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27 Ocak 2011 Perşembe 03.03 Ankara
![Nihan Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/27/sonsoz-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!