şezlong izbede
hep karışık fallar çıkıyor fincanlarda
‘gitme kal,yalan söyledim’
raylar ötelere uzanıyor
bense sana
nereye yığılıyor bunca renkler dolunayda
bir yelkenliyi kendine çekiyor
rüzgarlı dağ
yitik eşyaların peşinden koşmuşsun
yine de ölüyor aynalar
alnımda katlanılması güç bir sus kazılı
gözlerin şimdi ikiz girdap
boğulmak için düşüyorum içlerine bu sıralar
çeyrek varken pastoral yoksunluğa
düğüm atılıyor güllere
Kayıt Tarihi : 18.5.2024 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!