Hep sonraya bırakılmış bir aşkta
ayrılığı ölürcesine yaşarken
sevmeyi de ölesiye yaşadım.
Bu bitimsiz acıda hep sonrayı bekledim,
nasılsa bir gün şimdi’ye dönecekti zaman.
Acımasız sonralar, bekleyişleri çağırıp durdu.
Bekledim, bekledim,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta