İlk kez bu kadar uzun yürümüştük.
Yorgunduk, üşümüştük, çokça susamış.
Kaybettik beraber yola koyulduğumuz herkesi.
Yerden kalkmasa da başımız,
Kırıktı kalpler, kırgındı eller.
Biz ki; aynı tohumda filizlenmiş,
İki ayrı ağaç. Aynıydık aslında.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta