ölüyorum dememek içindi
kaçamağım
belki de ölümün son bakışının istemi
gittiğinde ardına bakmayacağın belliydi
kaldığında toprakla yanmayacağın
ateş oldu duvarlar arasında
parladı
yandı herşey büsbütün
tek kor kalmadan
dumanlar hala bedenimde saplı
kalbim tekliyor
arada bir
öksürmekten alamıyorum kendimi sonra
ve sonra...
Kayıt Tarihi : 21.2.2003 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!