Sonrası yok Şiiri - Salih Gözek

ortalık çıplak
yüreğimde durmadan değişen
vahim bir zemberek
gibi boşalan
sinsi ve korkak sıkıntı
ve bir sokak
hazırlanıyor bir yanıyla yeryüzüne
bir yanıyla sana uzak

odamın duvarına gölgesi düşüyor
kırlangıç ve gözlerinin
su şafağa dönüyor yüzünü
akıp duran senmişsin gibi
oysa sessizce kapanıyor kapı
yalnızlık sayrılı bir rüzgâr gibi üşüyor

ortalık çıplak
sessiz ve ağzı kapalı
gök boş
sıkıntı hep anımsamak seni
sonra yasak

bir gün gelir
elimle koymuş gibi
yine yalnızlığını bulurum
sil baştan
dalgın uzağımda durursun
kurşuna dizilmiş gibi yine ölür sözcüklerim
ve düşer yüzüm

sonrası:
yok...!
olur şey değil....! !

Salih Gözek