Sonrası Necaset Şiiri - Şakir Kocabey

Kısık gözlerimin kapı aralığında sevmiştim seni
Kürtaj mahallinde dokunaksız korkularla öpmüştüm,
Ten sığınağım dudaklarını...

Çok zaman geçti...

Dün kenarından geçtim hayatının,
Saçlarımdaki aklarla
Korunaksız soğuk cesedime,
Ağırlık oldu ruhun...

Hâla seni hissediyor olmak ne garip...

Harlı gecelerimi necasete bulamam ondandır,
İzini bulamamam soğuğun karsızlığında...

Soysuz bir çağırışa bile dahil oluyorum artık,
Senin olamam, yaptığım arsızlığımla!

Son hamlede bitirdik bizi
Hatırlarsın belki,
Gözyaşım boynundan göğsüne aktı
Tüm ar/sızlığıyla...

Çok zaman geçti,
Konuşmadın sonra...

Çok fahişe dinledim sonra!
Hiç biri senin kadar,
Ağzında yalan çiğnemedi...