Sinesinden bir gün umudun,
Ak pak bir bulut ayrıldı...
Bu parçalı hava o zamanlar
Pek beyazdı
Uzaklaştıkça maviliğinden göğün
Silindikçe umulmadık hayaller
Bir ağırlık kapladı
Bu hallaç pamuklarını..
Soluklandı bir dost kahvesinde
İki laf etti....
Yolcu yolunda gerek
'Devam' dedi
Her gün koyulaşan bedenine
Niyesini bilmiyordu hüznünün
De sonu belliydi....
Gülen güneş, kartopu beyazlıklar
Çıktı bir gün karşısına aceleci
'Dur' dedi çöreklenen karasına bulutun
Daha cevap veremeden
Bu anlamsız öfkeye
Büyük bir gürültü koptu
Umudun rengi artık karaydı...
Ama umut ağlıyordu
Şıpır şıpır damlıyordu
Çözüyordu islerini
Yıkanıyordu vesveselerinden
Yarında sevgi vardı
Yarında ışıl ışıl güneş vardı
Ak pak bulut olmak vardı
Sonrası hayırdı...
Rahatça soluklandı bulut
Yarında umut vardı...
06.08.2002/Salı
Elvan GençKayıt Tarihi : 1.3.2006 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ne ulvi bir mücadele
çok güzel ve akıcı üslubunuz var
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (5)