Senden sonra...
Öldüm.!
Her ölüm yeni bir başlangıç değilmiş;
Gördüm...
Ay ışığı değilim artık;
Söndüm...
Senden sonra
Yaşamak başka bir bahara kaldı benim için..
Bahar gelir, bahar gider...
Sen kalırsın içimde,
İçim gider.
Okyanuslar hüzün yüklü gemiler taşır.
Limanlar bekler...
Gemiler gelir sevinç gider...
Senden sonra...
Tozlu raflara döndüm.
Bu son hatırlamak derdim seni
Bu kaçıncı son' du?
Sayamadım...
Adına Yusuf dedim senden sonra
İçimde yaşattığım kuyu oldum...
Sen ben de ölmedin belki ama,
Ben sende cenaza kaldım...
Ümit Ay
Kayıt Tarihi : 18.2.2022 02:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!