“Sensizlik” oldu şimdi
Yazdırdı bana ismini “Yalnızlığım”
Girdi mısralarıma
Yağmur oldu yağdı üzerime
Sabahın erken saatlerinde
Değişti değişen ben gibi, İstanbul’un havasıyla
Güneş açtı öğlen, görünce şiddetli ışığı
Biraz sersemledi ama, dağılmadı
Döküldü damla damla omuzlarımdan, ayaklarımın dibine
Koyu bir gölgeye dönüşürken ikindi vakti
Nereye gitsem, ne yapsam kurtulamadım ondan
Sürekli peşimde...
Uzayıp büyüdüğünde akşam çöktü
Güneş batınca da ayaklarımdan
Gölgem bedenime süzüldü...
Gece...
Elimde kalem, yazıyorum kağıda
Dolanıyor beynimin kimbilir hangi kıvrımında
Yarın ne olur, bilemiyorum
Sabah ola, hayrola
Bu gün, biten ilk gündü, senden sonra!
(20/03/05)
Bülent Deveci 2Kayıt Tarihi : 28.5.2016 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!