Sonrası; düşmüş bir yaprağa attığım bir tekme bile buruyor bir yerlerimi,
Düşmüşe, bir tekmede ben atmışım gibi oluyorum.
Oysa ben hep ezilenin, düşenin yanında olmaktan mutluydum.
Ne oluyordu bana?
Güneşi bile kıskandığım anlar oluyordu.
Öğleden sonrası mesela, tam bir hayal parkı oluyor.
Üşüyünce üstüme bir yorgan alırım diyorum, birden yüzüm kızarıyor.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta