çıkıyorum geceden şişeden çıkar gibi
zamanın ayarı bozuk zaten en baştan
seni ayıklıyorum gözümün çapağından
kahveler soğutuyorum sarhoşluğuma yetişmeyen
japonca bilmiyorum güvenme bana
bilmesem de gelirim
tekerrür borcum var sana
yokluğunda dalıyorum aralıksız boşluğa
gözümün çektiği yollara ayaklar asıyorum
ilk gördüğüm insanla bahse giriyorum hoşçakalına
kurgudur diyorum ileri doğru işleyişi tarihin
kuruyorum yine de saatimi çekinmeksizin
verilmiş kimlikler atıyorum
eskimiş bir cumhuriyet
bayraklar dikiyorum yeniden yakmak için
ordular kuruluyor kalabalığında kimsesizliğin
yalnızken içiyorum rakıyı ama nedense
anason kokuyor ter kokuyorum
sana gelirsem yıkarım ellerimi hiç çekinme
dilim dönerse elbet dönerim ben de
bir rakıdan bir masadan bir yoldan
sevişmek en kolayı
gitmeler en uzunmuş
öyle böyle yormuyorum ayaklarımı
girmiyor kulağıma ağırlaşan sözcükler
zarı sağlam dağılmamış bekaret
yedeğimde ıslığım telaffuzum suskun
pas geçiyor şarkıları dudağım tövbesini tutarken
etimde söndürülmüş sigaralar yanıyor yeniden
korkuyorum taşımaz bu omuzlar askıyı
memelerimde hissediyorum
kerpeten gibi kesen kablo uçlarını
kaç volt veriyorlar
belki diyorum belki bozulur manyetolar
henüz erkendir henüz erken
söyleme sorarlarsa
sonrana sakla beni
Kayıt Tarihi : 1.5.2021 21:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!