Bir bıçak bul kes kalbini dök içinde ne varsa,
Ya da bu öfkeli gök kubbeye bir şarkı söyle,
Bildiğin tüm dillerde şiirler yaz mesela,
-yaşıyorsan hala-
Fidanlar dik geleceğin yaşlı ormanlarına,
Hayvanları sev biraz! Öfkenden kurtul,
Bir yuva ol birine, bir can, bir nefes,
Seninle atsın kalbi, anlarsın o zaman,
İki kalbin bir anda çarpması ne enfes!
Bir dilek tut ne zamandır yapmıyorsun,
Hayaller kur ve daima umut et,
Çünkü bunları çok güzel yapıyorsun.
Unutmayı ve "HAYIR!" demeyi öğren,
Bazı bazı aptallaşıyorsun,
Rehavete kapılma, acele etme, düşün,
Sen ne için doğdun? Nasıl yaşıyorsun?
Yaşından hep bir iki yaş büyüksün belki,
Belki zorunda kaldın ya da sen seçtin.
Bir şekilde birileriyle anlaşıyorsun,
İyi dostlar edin! Herkese güvenme,
Sırtını dön insanlara fakat yaslanma,
Daima iki yönlü düşün ve B planın olsun,
Çünkü bazen öylece kalıyorsun.
Velhasıl kelam benim küçüğüm,
Sen beni çok iyi anlıyorsun.
#kendiniyazanşiirler
Alparslan GürlekKayıt Tarihi : 12.11.2019 22:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!