Bir pencere
Kenarı..
Bunu kurdu
Hep
Bu bağrı
Yanık..
Hoşuna gitti
Bu
Boşluk..
Başı
Boşluk
Boşunalık..
Birilerinin
Aklında
Oluşu..
Birilerini
Aklına
Düşürüşü..
Ve
Onsuz
Onlarsız da
Varoluşu
Bu pencere
Kenarcığında..
Sevildiğinin bilinişin de bile
Birilerince
Büyüyor yeniyetme
Yetiniş..
Mezarında da istiyor
Bu pencere
Ve
Yetinmeyi..
Ve diler ki
Pekçok
Penceresi daha olsun..
Daha..
Dahası..
Yaşamının kalan son yarınında da
Düşünsün
Sevdiklerini
Düşünmeyi.. ve..
Üşümesin
Yüreğin
Bağıran
Kimsesizliğinde..
Kayıt Tarihi : 25.12.2013 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
20:07 kadıköy 06.04.2013 04.27 antalya 18.12.2013
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!