Uzak hissediyorum kendimi yaşamla ilgili birçok şeyden.
Ruhum nasıl böyle yaralandı
Kim beni benden uzaklaştırdı
Seviyoruz bazen birini ya da birindeki bir hissi; ruhumuza sonradan eklenen kanatlar oluyorlar.
Hayat sırf acıta acıta öğretsin diye kırıyor kanatlarımızı.
Kanatsız kalan ruh..
Kendini tamamlayabilmek için karşısına ilk çıkan yabancıyı kanadı sanıyor.
Anla artık kanatsız ruh;
Bazı hisler tektir,
İnan; kanatsız da var olabileceğine
Kim bilir eksiklik sandığın kanat yüktür ruhuna..
Kayıt Tarihi : 23.3.2024 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!